Η.Π.Α.: Αποζημίωση θυμάτων που υποβλήθηκαν σε υποχρεωτική στείρωση για λόγους ευγονικής

Στις 20 Μαρτίου του 1924 στη Βιρτζίνια των Η.Π.Α. ψηφίστηκε ο Νόμος Ευγονικής Στείρωσης σύμφωνα με τον οποίο "η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στη μετάδοση της τρέλας, της ηλιθιότητα, της ανοησίας, της επιληψίας, και του εγκλήματος". Είχε την σύμφωνη γνώμη γιατρών και επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια και σύμφωνα με τις διατάξεις του, οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονταν σε κρατικά ιδρύματα, λόγω ψυχικών ασθενειών, νοητικής υστέρησης ή επιληψίας  πρέπει να στειρώνονται για "όφελος τόσο για τον εαυτό τους όσο και της κοινωνίας."

Σύμφωνα με το κίνημα της ευγονικής, η οποία ήταν αρκετά δημοφιλής τότε, με την εξάλειψη των ασθενέστερων μελών της κοινωνίας μέσω επιλεκτικής αναπαραγωγής, η κοινωνία θα βελτιωνόταν. Το 1907, η Ιντιάνα ήταν η πρώτη από 33 πολιτείες που θέσπισαν νόμους που επέτρεπαν την υποχρεωτική στείρωση των ατόμων που θεωρούνταν ακατάλληλα για αναπαραγωγή γιατί οι απόγονοί τους μπορεί να ήταν βάρος στη κοινωνία. Υπολογίζεται ότι 60.000 άνθρωποι έχουν στειρωθεί σε εθνικό επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια. Περισσότερες από μισές από τις στειρώσεις στη Βιρτζίνια έγιναν σε νοσοκομεία για άτομα με νοητική υστέρηση και με επιληψία. Τα περισσότερα θύματα ήταν λευκοί και οι τελευταίες στειρώσεις έγιναν μόλις το 1979, όταν και ο νόμος καταργήθηκε.

Το 2001, η Γενική Συνέλευση της Βιρτζίνια ενέκρινε ένα ψήφισμα το οποίο αποδοκίμαζε τις πολιτικές επιλεκτικής αναπαραγωγής και τον επόμενο χρόνο ζήτησε δημόσια συγγνώμη  για τις πολιτικές επιλεκτικής αναπαραγωγής που οδήγησαν στην στείρωση εκατοντάδων κυρίως φτωχών, αγράμματων ανδρών και γυναικών και υπηρέτησαν ως ένα από τα μοντέλα για προγράμματα ευγονικής σε άλλες πολιτείες ακόμα και στη ναζιστική Γερμανία.

Το νέο νομοσχέδιο, το οποίο υποστηρίζεται τόσο από Ρεπουμπλικανό όσο και από Δημοκρατικό αντιπρόσωπο, έχει ως στόχο να καταβάλει η πολιτεία σε κάθε ένα από τα θύματα $50.000. Ωστόσο, το νομοσχέδιο έχει συναντήσει αντίσταση από άλλους βουλευτές οι οποίοι ανησυχούν τόσο ότι το κόστος θα είναι πάρα πολύ μεγάλο (υπολογίζεται σε 14,7 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για διάστημα πέντε ετών), όσο και ότι μπορεί στο μέλλον να υπάρξουν και άλλες ομάδες θιγέντων που να ζητήσουν την ίδια μεταχείριση. Αυτοί που έχουν αντίθετη άποψη με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αναφέρουν ότι αν και κατανοούν και συμπαραστέκονται στα θύματα, αυτό το νομοσχέδιο θα έχει πολύ μεγάλη επίπτωση στη δημοσιονομική πολιτική της πολιτείας. Στη Βιρτζίνια υπολογίζεται ότι στειρώθηκαν 7.325 άτομα μεταξύ του 1924 και του 1979, όταν ο νόμος καταργήθηκε. Αναλυτές εκτιμούν ότι μπορεί μέχρι και 1.465 από αυτά τα άτομα μπορεί να είναι σήμερα εν ζωή κάτι το οποίο θα κοστίσει περίπου 73,3 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου υποστηρίζουν ότι οι περισσότερες στειρώσεις στη Βιρτζίνια έλαβαν  χώρα στις δεκαετίες του 1930 και '40 και ο αριθμός των ατόμων που είναι ακόμα εν ζωή είναι μόλις μερικές εκατοντάδες. Καμία πολιτεία μέχρι σήμερα δεν έχει παράσχει αποζημίωση. Πέρυσι, ο κυβερνήτης της Βόρειας Καρολίνας θεώρησε κατάλληλη την αποζημίωση 10 εκατομμυρίων δολαρίων για τα θύματα αναγκαστικής στείρωσης. Ωστόσο, το νομοσχέδιο καταψηφίστηκε στη Γερουσία.

Πηγή: The Washington Post