ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ - ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΕΧΛΙΒΑΝΙΔΗ ΠΑΤΡΙΝΑΠαρουσίαση
Στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα ολοκληρώθηκε το θεωρητικό πλαίσιο με το οποίο οι έννοιες της υγείας και της δημόσιας υγείας γίνονται αντιληπτές στη σύγχρονη κοινωνία.
Η υγεία, ήδη από το 1946, ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία της αρρώστιας ή της αναπηρίας.
Η δημόσια υγεία ορίζεται ως η επιστήμη και η τέχνη της πρόληψης των νοσημάτων, της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης και της προαγωγής της υγείας μέσω της οργανωμένης κοινωνικής προσπάθειας (ΕΑ Winslow, 1923).
Η βιοϊατρική διάσταση της υγείας αποτελεί αντικείμενο πολλών επιστημών που διδάσκονται εκτεταμένα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αντίθετα, η διάσταση ως ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα και συλλογικό αγαθό -αντικείμενα των επιστημών του δικαίου- είτε δεν καλύπτονται εκτεταμένα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είτε η διδασκαλία τους, στο πλαίσιο του Δημοσίου Δικαίου, περιορίζεται στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εν τούτοις, η συνεχής όσμωση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής ιατρικής στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιουργεί ένα τεράστιο πεδίο ρυθμίσεων στις οποίες ο Έλληνας ιατρός δεν είναι εξοικειωμένος. Επίσης, οι αποκλίνουσες απόψεις όσον αφορά στη διασφάλιση του ατομικού και κοινωνικού δικαιώματος προστασίας της υγείας οδηγούνται συχνά στα δικαστήρια της χώρας.
Αποτελεί πεποίθηση, διαμορφωμένη κατά τη μακροχρόνια εμπειρία μου ως ακαδημαϊκού δασκάλου, ότι η αποτελεσματικότερη διασφάλιση των δικαιωμάτων ιατρών και ασθενών μπορεί να επιτευχθεί μόνο με καλή γνώση (κυρίως από τους πρώτους) των γενικών κανόνων που διέπουν το δημόσιο δίκαιο της υγείας.
Το βιβλίο "Το Δημόσιο Δίκαιο της Υγείας" της Επίκουρης Καθηγήτριας κ. Πατρίνας Παπαρρηγοπούλου-Πεχλιβανίδη αποτελεί σημαντική προσπάθεια γεφύρωσης του κενού αυτού. Στις 370 περίπου σελίδες του βιβλίου, με γραφή απλή και σαφή, διευκρινίζονται έννοιες όπως η οριοθέτηση του δημοσίου δικαίου της υγείας, η οργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας και τα δικαιώματα του χρήστη αυτών, τόσο στο πλαίσιο του Ελληνικού Συστήματος Υγείας όσο και με βάση τις γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Εύχομαι το βιβλίο αυτό να διαβαστεί από όσο το δυνατόν περισσότερους ιατρούς και άλλους λειτουργούς υγείας της χώρας μας. (Χρήστος Κίττας, Πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών, από τον πρόλογο της έκδοσης)
Η υγεία, ήδη από το 1946, ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία της αρρώστιας ή της αναπηρίας.
Η δημόσια υγεία ορίζεται ως η επιστήμη και η τέχνη της πρόληψης των νοσημάτων, της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης και της προαγωγής της υγείας μέσω της οργανωμένης κοινωνικής προσπάθειας (ΕΑ Winslow, 1923).
Η βιοϊατρική διάσταση της υγείας αποτελεί αντικείμενο πολλών επιστημών που διδάσκονται εκτεταμένα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αντίθετα, η διάσταση ως ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα και συλλογικό αγαθό -αντικείμενα των επιστημών του δικαίου- είτε δεν καλύπτονται εκτεταμένα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είτε η διδασκαλία τους, στο πλαίσιο του Δημοσίου Δικαίου, περιορίζεται στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εν τούτοις, η συνεχής όσμωση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής ιατρικής στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιουργεί ένα τεράστιο πεδίο ρυθμίσεων στις οποίες ο Έλληνας ιατρός δεν είναι εξοικειωμένος. Επίσης, οι αποκλίνουσες απόψεις όσον αφορά στη διασφάλιση του ατομικού και κοινωνικού δικαιώματος προστασίας της υγείας οδηγούνται συχνά στα δικαστήρια της χώρας.
Αποτελεί πεποίθηση, διαμορφωμένη κατά τη μακροχρόνια εμπειρία μου ως ακαδημαϊκού δασκάλου, ότι η αποτελεσματικότερη διασφάλιση των δικαιωμάτων ιατρών και ασθενών μπορεί να επιτευχθεί μόνο με καλή γνώση (κυρίως από τους πρώτους) των γενικών κανόνων που διέπουν το δημόσιο δίκαιο της υγείας.
Το βιβλίο "Το Δημόσιο Δίκαιο της Υγείας" της Επίκουρης Καθηγήτριας κ. Πατρίνας Παπαρρηγοπούλου-Πεχλιβανίδη αποτελεί σημαντική προσπάθεια γεφύρωσης του κενού αυτού. Στις 370 περίπου σελίδες του βιβλίου, με γραφή απλή και σαφή, διευκρινίζονται έννοιες όπως η οριοθέτηση του δημοσίου δικαίου της υγείας, η οργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας και τα δικαιώματα του χρήστη αυτών, τόσο στο πλαίσιο του Ελληνικού Συστήματος Υγείας όσο και με βάση τις γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Εύχομαι το βιβλίο αυτό να διαβαστεί από όσο το δυνατόν περισσότερους ιατρούς και άλλους λειτουργούς υγείας της χώρας μας. (Χρήστος Κίττας, Πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών, από τον πρόλογο της έκδοσης)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗΥποτυπώδης ανάπτυξη του δημοσίου δικαίου της υγείας στο εσωτερικό δίκαιο
Σταδιακή εδραίωση της αυτονομίας του δημοσίου δικαίου της υγείας στο ευρωπαϊκό δίκαιο
Σκοπός και μέθοδος της έρευνας
Α΄ ΜΕΡΟΣ: Η ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Θεμελίωση του δημοσίου δικαίου της υγείας στην κοινωνική αλληλεγγύη
Η ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Ι. Η έννοια της υγείας
Ορισμός της υγείας
Η υγεία ως ατομικό και συλλογικό αγαθό
II. Το δικαίωμα προστασίας της υγείας στο Σύνταγμα
Το ατομικό δικαίωμα στην προστασία της υγείας
Το κοινωνικό δικαίωμα στην προστασία της υγείας
Το προσωπικό πεδίο εφαρμογής του κοινωνικού δικαιώματος
III. Το δημόσιο δίκαιο της υγείας
Ορισμός του δημοσίου δικαίου της υγείας
Το δημόσιο δίκαιο της υγείας ως κλάδος του δικαίου της κοινωνικής προστασίας
Η διάκριση του δικαίου της υγείας από το δίκαιο της κοινωνικής ασφαλίσεως και το δίκαιο της κοινωνικής πρόνοιας
ΥΠΕΡΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Ι. Το διεθνές δίκαιο
Διακρίσεις των διεθνών συμβάσεων που κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας
Σημαντικές διεθνείς συμβάσεις που εξειδικεύουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας
Σύγκριση της κατοχυρώσεως των δικαιωμάτων στην προστασία της υγείας, της κοινωνικής ασφαλίσεως και πρόνοιας σε διεθνές επίπεδο
II. Το ευρωπαϊκό δίκαιο
Οι διατάξεις για την εσωτερική αγορά
Τα άρθρα 3, παρ. 1, εδ. ο' και 152 της ΣΕΚ (άρθρο 169 ΣΛΕΕ)
Η προστασία της υγείας ως δικαίωμα του ανθρώπου
Η πολιτική της ΕΕ και οι δράσεις για την προστασία της υγείας
Η κατοχύρωση του δικαιώματος στην προστασία του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων του καταναλωτή
Σύγκριση της νομικής κατοχυρώσεως των δικαιωμάτων στην προστασία του περιβάλλοντος, του καταναλωτή και της υγείας
Κοινές αρχές των δικαιωμάτων στην προστασία της υγείας, του περιβάλλοντος και του καταναλωτή
Κοινές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στα δικαιώματα στην προστασία της υγείας, του περιβάλλοντος και του καταναλωτή
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Το δημόσιο δίκαιο της υγείας ως ιδιαίτερος κλάδος του δικαίου της κοινωνικής προστασίας
Οι αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου παράγοντας συνοχής του δημοσίου δικαίου της υγείας
Β΄ ΜΕΡΟΣ: Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Η έννοια της δημόσιας υπηρεσίας προστασίας της υγείας
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Διακρίσεις
Ι. Χαρακτηριστικά
Τα πρότυπα Bismarck και Beveridge [...]
II. Κοινά προβλήματα και αρχές για την αντιμετώπισή τους
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Ι. Κύρια χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες του ελληνικού συστήματος
II. Η επίδραση των αρχών του ευρωπαϊκού δικαίου στο ΕΣΥ
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Ο έλεγχος των δαπανών περνάει μέσα από τη συμμετοχή των επαγγελματιών υγείας και των χρηστών στη λειτουργία του συστήματος υγείας
Ιδιότυπη μορφή ανταγωνισμού όσον αφορά στο μέτρο της υψηλής ποιότητας εξωνοσοκομειακών υπηρεσιών υγείας με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο
Η οργάνωση του ΕΣΥ δεν εστιάζεται στην παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας
Γ΄ ΜΕΡΟΣ: ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Καθιέρωση και διακρίσεις των δικαιωμάτων του χρήστη
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Αναβάθμιση της θέσεως του χρήστη των υπηρεσιών υγείας
Ι. Η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας
II. Η πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
Ο σεβασμός της αξίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου
Ο σεβασμός της αυτονομίας του ανθρώπου
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Οι αρχές λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας
Η εξειδίκευση της αξίας και της αυτονομίας του ανθρώπου ασπίδα προστασίας απέναντι στους κινδύνους από την εξέλιξη της επιστήμης στην ιατρική
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το δημόσιο δίκαιο της υγείας εστιάζεται στην υψηλή ποιότητα των υπηρεσιών και στην υγειονομική δημόσια τάξη
Ο δημόσιος τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας είναι ο κορμός του συστήματος υγείας
Η εμπέδωση της σχέσεως εμπιστοσύνης και συνεργασίας του επαγγελματία υγείας με τον χρήστη [...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου